Een cadeautje voor mijn schatje omdat we vijf maanden samen waren. Ik vind het altijd heel moeilijk om hem ergens mee te verrassen maar sinds kort heeft hij ook een ‘eigen’ (lees: een prachtige Fries waar hij ook zo af en toe even op mag zitten) paard. We hadden al een mooi bordeaux kleurig dekje, een bijpassende poetstas […]
Hoe ziek het klinkt, want; dat weet ik maar toch ga ik het opbiechten: hoe je je voelt als je nog maar veertig kilo weegt. Nou ja, iets meer dan veertig kilo, tweeënveertig om heel precies te zijn. Dat is het laagste getal wat de weegschaal ooit heeft aangegeven toen ik erop stond. Ik was intussen al […]
Het zou mooi zijn als ik altijd zo positief tegen het leven aankeek zoals ik vaak in mijn blogs schrijf. Altijd is erg vaak en; neen, er zijn zeker ook momenten dat ik het allemaal een stuk minder rooskleurig bekijk. Een paar weken voordat Fiador overleed zat ik al niet zo lekker in mijn vel: […]
Gisteren heb ik met Baelfire een wandeling gemaakt. Deze wandeling was in veel opzichten anders dan alle eerdere wandelingen… Wandelen met paarden werkt voor mij helend, het helpt om mijn emoties te verwerken. Deze wandeling deed mij denken aan een wandeling die ik van de winter met Fiador maakte. Het kwam omdat ik het bankje […]
Vier pony’s zijn een zegen en een vloek tegelijkertijd. Gezegend voel ik mij iedere dag met ze en vervloekt is het soms omdat ze ook veel zorgen met zich meebrengen. En het is druk, iedereen die een paard heeft kan uitrekenen dat dat keer vier behoorlijk veel werk is. Al maanden had ik nog geen paardvrije dag gehad […]
Het begon met niet snoepen, het vervolg bestond uit een dieet en het slot kreeg vorm door gewoonweg bijna niets meer te eten. De lijst met “goedgekeurd” voedsel werd steeds korter en mijn geluk hing af van het cijfertje op de weegschaal. De kunst om iedere dag in ieder geval onder de duizend calorieën te […]
Dinsdagmiddag kwam ik aan op stal, mijn kudde stond er ontspannen bij. Fantaghirò lag lekker in het zonnetje te luieren, althans zo leek het van een afstandje. Haar been vond ik er wel wat vreemd bij liggen, helemaal stijf opgetrokken. Had ze ergens last van? Door haar dwerggroei is en blijft ze natuurlijk altijd een zorgenkindje. […]
Mijn droom staat nog steeds helder voor de geest: Brego en ik in de parade. Het is ook altijd een droom gebleven omdat er ieder jaar wel wat was. Brego was kreupel, ik was te zwaar voor hem en ik heb mijn bijrijdster een jaar de parade laten rijden omdat zij samen gewoonweg magisch waren. Vandaag heb ik voor de tweede […]
De eetkliniek. Iedere keer is het weer moeilijk. Ik kom er mensen tegen met een eetstoornis en daar zitten ze: de dunne benen. Hele dunne benen. Iedereen probeert mij er altijd van te overtuigen dat het niet mooi is maar hoe hard ik ook mijn best doe; ik blijf het mooi vinden. Het zijn botten omwikkelt met […]
Je kunt er een verstopte gootsteen mee doorspoelen als je de verhalen mag geloven. Ik heb het nooit getest, maar heb mij er wel jarenlang mee doorgespoeld. Met cola-light dus. Doorspoelen bedoel ik vrij letterlijk, aangezien ik er vrij veel van kon weg tanken op een dag. Hoeveel? Wil je dat écht weten? Het is bijna te schandalig […]