Tag: #verlies

Als ik fluit…

Ik floot, hij antwoordde. Ik wilde wandelen, hij volgde waar we ook heen gingen. Ik wilde spelen, hij deed graag mee. Ik krauwde met mijn nagels op zijn schoft en hij dat bij mij terug met zijn tanden (soms nam hij een hapje uit mijn schouder, kuch-kuch, ook heel lief). Ik was een kind toen […]

Lees verder

Een appeltje delen

Gisterenmiddag deelde ik mijn appeltje nog met je en vandaag ineens ben je niet meer. Isabel, één van de oudste lespony’s van de ponyclub waar ik sta, is vandaag ingeslapen. Tot aan het laatste moment was ze zo dapper en stoer als dat ze altijd is geweest. Een kleine pony met een hele grote gebruiksaanwijzing. Vanaf […]

Lees verder

Een wandeling

Vijftien jaar, een leven nog maar net begonnen en eigenlijk niet eens. Je hebt nog geen idee van wie je bent, wat je later gaat worden of wat je wilt. Er gaat na je vijftiende nog zoveel veranderen. Alleen zijn al jouw keuzes ontnomen, weggerist en niet langer een optie. Ik kan er niet bij. […]

Lees verder

Hey Fiador,

Hey Fiador, tien maanden zijn we verder en nog steeds is het verdriet ondragelijk. Ik stop het weg, probeer er niet aan te denken en vooral niet te voelen omdat ik weet dat als ik begin met huilen dat ik nooit meer stop. Je was mijn grote liefde. Mijn allerbeste vriendje. Mijn trots. Mijn maatje. Je […]

Lees verder

Mijn prins en prinses…

Eetbuien, roken, hongerlijden of mij helemaal volgieten met cola-light. Op dit soort momenten zou het zoveel makkelijker zijn. Makkelijker zijn dan omgaan met de emoties, toch is het precies dat wat ik zal moeten leren. Het voelen van pijn, verdriet en verlies want als ik die dingen niet ervaar, zou ik ook niet de mooie […]

Lees verder

Vier maanden zonder jou

Het voelt als het vergaan van mijn wereld, vier maanden zonder jou. Alsof mijn hele geest met jou is heen gegaan. Je was alles waar ik nog trots op was. Een prachtige prestatie samen, al achttien jaar samen. Een steun, een toeverlaat, een vriendje door dik en dun (letterlijk trouwens), mijn eerste grote liefde en […]

Lees verder

Kapot

Fiador is kapot, zijn emmer sinds vandaag ook. Fiador zijn emmer is al een tijdje geleden door Baelfire in gebruik genomen. Mijn slimme plan om ervoor te zorgen dat het voer niet steeds op de grond beland. Baelfire gooide zijn eigen emmer steeds om tijdens het eten en aangezien Fiador zijn emmer een stuk lager is, krijgt […]

Lees verder

Ik was maar één dag weg…

Vier pony’s zijn een zegen en een vloek tegelijkertijd. Gezegend voel ik mij iedere dag met ze en vervloekt is het soms omdat ze ook veel zorgen met zich meebrengen. En het is druk, iedereen die een paard heeft kan uitrekenen dat dat keer vier behoorlijk veel werk is.  Al maanden had ik nog geen paardvrije dag gehad […]

Lees verder

Bregolas en Don forever…

Mijn droom staat nog steeds helder voor de geest: Brego en ik in de parade. Het is ook altijd een droom gebleven omdat er ieder jaar wel wat was. Brego was kreupel, ik was te zwaar voor hem en ik heb mijn bijrijdster een jaar de parade laten rijden omdat zij samen gewoonweg magisch waren.   Vandaag heb ik voor de tweede […]

Lees verder