Categorie: Paarden

Een appeltje delen

Gisterenmiddag deelde ik mijn appeltje nog met je en vandaag ineens ben je niet meer. Isabel, één van de oudste lespony’s van de ponyclub waar ik sta, is vandaag ingeslapen. Tot aan het laatste moment was ze zo dapper en stoer als dat ze altijd is geweest. Een kleine pony met een hele grote gebruiksaanwijzing. Vanaf […]

Lees verder

Snuitje in London

Ik kreeg het niet op papier. Ik heb het geprobeerd maar de woorden kwamen niet. Een jaar geleden was het die vreselijke ochtend. Die ochtend waarop ik het telefoontje kreeg. Die ochtend waarop de woorden: “Hij is al dood.” in mijn oren bleven hangen. Het zinnetje herhaalde zich in mijn hoofd, steeds weer. Misschien had […]

Lees verder

Het grootste paardentaboe!

Je mag er niet over beginnen, het onderwerp absoluut niet aansnijden en het allerlaatste wat je mag doen is eraan toegeven. Het is iets waar menig ruiter zich voor schaamt en juist door die schaamte er dus niet over durft te praten. Waar ik dan nu wel een blog over open doe? Paardrijden met angst. Terwijl […]

Lees verder

Hey Fiador,

Hey Fiador, tien maanden zijn we verder en nog steeds is het verdriet ondragelijk. Ik stop het weg, probeer er niet aan te denken en vooral niet te voelen omdat ik weet dat als ik begin met huilen dat ik nooit meer stop. Je was mijn grote liefde. Mijn allerbeste vriendje. Mijn trots. Mijn maatje. Je […]

Lees verder

Wedstrijd rijden omdat je het leuk vindt…

Het typerende sfeertje op een dressuurwedstrijd kennen we allemaal wel. Zwetende, verbeten ruiters met een gezelschap aan de zijkant dat het allemaal nét even beter weet. Immers: de beste stuurlui staan aan wal. De zenuwen van de ruiter rijzen daardoor nog verder de pan uit en het resultaat daarvan is staart zwiepende idem dito gestreste paarden. Na de […]

Lees verder

Omdat jij vrijheid bent…

Pony nummer vier. Gisteren hebben we Quint overgenomen in bruikleen. Ik reed hem al een hele tijd bij en werd met iedere bosrit nog een beetje meer verliefd en nu hoort hij echt bij onze ponyfamilie. De reacties daarop zijn gek genoeg wel een beetje gemengd. Felicitaties maar ook enkelen die vragen stellen als: nog […]

Lees verder

Mijn prins en prinses…

Eetbuien, roken, hongerlijden of mij helemaal volgieten met cola-light. Op dit soort momenten zou het zoveel makkelijker zijn. Makkelijker zijn dan omgaan met de emoties, toch is het precies dat wat ik zal moeten leren. Het voelen van pijn, verdriet en verlies want als ik die dingen niet ervaar, zou ik ook niet de mooie […]

Lees verder

Het zit in de natuur….

Onze paddock is vijf meter breed denk ik en een meter of acht lang met een hek eromheen. Als ik besluit om vanaf morgen mijn paarden geen voer meer te verstrekken, wat zou je dan zeggen? Dierenmishandeling? Dierenbeul? Zou je actie ondernemen? De dierenbescherming inlichten? Ik denk van wel of sterker nog: ik hoop van […]

Lees verder

Van Blog naar Vlog

De wens is er al een tijdje: vloggen in plaats van bloggen of misschien juist wel allebei. Voor mijn verjaardag heb ik een prachtige vlogcamera gekregen en deze heb ik inmiddels al een beetje uitgetest. De camera maakt echt prachtige beelden en ik ben er dolblij mee maar nu moet ik nog wel even een […]

Lees verder

Doe je ogen dicht…

Handen rechtop, hand voor mij uit, handen stil, benen af laten hangen, been lang houden. Niet te veel drijven want ze loopt al sneller dan je denkt. Kijk voor je! Oh, bah, ze valt wéér tegen mijn binnenbeen aan. Zo hinderlijk. Frustratie. Iets strenger mijn been er maar bij dan en het gevecht is geboren want […]

Lees verder