Onze paddock is vijf meter breed denk ik en een meter of acht lang met een hek eromheen. Als ik besluit om vanaf morgen mijn paarden geen voer meer te verstrekken, wat zou je dan zeggen? Dierenmishandeling? Dierenbeul? Zou je actie ondernemen? De dierenbescherming inlichten? Ik denk van wel of sterker nog: ik hoop van wel! Ik zou graag willen dat je actie zou ondernemen en zou opkomen voor dieren die zelf geen stem hebben.

Toch kijken we allemaal al jarenlang toe hoe precies hetzelfde gebeurt maar dan op grote schaal. Meer dan vijfduizend dieren staan op een omheind gebied in Flevoland. Je weet misschien al waar ik het over heb: de Oostvaardersplassen. Dit omheinde “stukje” land noemen ze een natuurgebied en de sterfte die daar plaats vindt is dan ook zoals het nou eenmaal gaat in de natuur. Kuch. In de natuur zouden de kuddes runderen, herten en paarden verder zijn getrokken op zoek naar een plek met meer voedsel. Dit omheinde stuk grond is net zomin natuur als onze paddock.

De kuddes hebben dat vast en zeker geprobeerd maar heel gek ineens stond daar een hek? Neergezet door mensen, dus bij wie ligt dan de verantwoordelijkheid voor dat geweldig-onhandige-maar-broodnodige geplaatste hek dan? Zonder hek is namelijk ook geen optie omdat de dieren dan blootgesteld worden aan allerlei andere menselijke gevaren zoals het treinspoor wat pal naast het “natuurgebied” loopt. Een logisch hek dus. Minder logisch dat de dieren binnen dat hek met bosjes tegelijk dood neervallen.

En neen, dit zijn niet de hersenspinsels van een pennymeisje dat alles zielig vindt. Ik weet dat dieren in de natuur doodgaan  maar dit is gewoon een sadistisch experiment. Andere woorden heb ik er namelijk niet voor. Ik ben benieuwd hoe de mensen van het Staatbosbeheer het zouden ervaren als ze zelf opgesloten zaten in een ruimte van tien bij tien zonder voedsel. Misschien kunnen we hun hongerdood dan ook het normale verloop van de natuur noemen? Niet? Waarom niet dan?

Buiten dat de dieren niet verder kunnen trekken hebben ze in het gebied ook geen natuurlijke vijand. In het echte wild zouden ze dat wel hebben, zoals bijvoorbeeld de wolf. En als ik dan een dood zou mogen verkiezen, kies ik voor en ik denk velen met mij liever een snelle dood door de beet van een wolf dan voor een lange lijdensweg om dan te sterven van de honger. Er is met dit hele project, experiment of zoals je het wilt noemen zoveel mis dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen met schrijven.

Een paar jaar geleden ben ik er een keer geweest in de zomer, het jaargetijde waarin de natuur groen en rijk aan voedsel hoort te zijn. Op de Oostvaardersplassen vond ik voornamelijk: modder, afgevreten bomen, kaalgevreten velden en heleboel magere dieren. In de zomer horen de dieren inderdaad zoals Staatbosbeheer schrijft op hun website reserves op te kunnen slaan voor de winter maar als die mogelijkheid er niet is? Wat dan? Niet te vergeten dat runderen gras niet afhappen maar hun tong eromheen wikkelen maar bij deze lengte is dat op geen enkele manier mogelijk, hoe krijgen zij dan ook maar een hap naar binnen?

De foto’s die bij deze blog zitten zijn dus gemaakt in de zomer, hoeveel van die dieren zouden er nu nog leven? Ik vraag het mij oprecht af en met tranen in mijn ogen kan ik nog steeds niet begrijpen dat wij in een rijk land als Nederland dit toestaan? We verfoeien de zwerfhonden in Roemenië en de werkpaarden in verscheidende ontwikkelingslanden? Door geldgebrek valt daar allemaal nog enigszins begrip voor op te brengen maar wat is in hemelsnaam het verdomde probleem met de dieren in Oostvaardersplassen?

Het is een doorn in het oog, iets om je voor te schamen, zou jij aan een vreemdeling foto’s durven te laten zien van de paarden in óns natuurgebied? Ik niet. Ik schaam mij voor het dierenleed waar we onze handen al veel te lang vuil aan hebben gemaakt. Geen enkel dier zou hoeven lijden door toedoen van de mens. Zal ik het je nog mooier vertellen? Het is zelfs verboden bij de wet. Het is onze plicht om goed te zorgen en voeding te verstrekken voor de dieren die we houden.

De dieren in Oostvaardersplassen hebben wij daar zelf neergezet en het is onze plicht om zorg voor ze te dragen. En op het moment dat de aantallen al een beetje te groot werden had daar al op moeten worden ingegrepen. Dat is niet gebeurd en dat was een grote fout en voor die fout zullen we nu zelf moeten boeten. En zoals ik al zei, er is zoveel mis met het gebied. Het gebied is bijvoorbeeld ongeschikt om paarden op te houden omdat het te nat is, funest voor de hoeven en het natte gebied wordt makkelijk kapot gelopen. Het is vragen om problemen.

En die problemen hebben we gekregen. De vraag is nu alleen: hoe lossen we die problemen op? Ik zeg door nu bij te voeren en in het voorjaar voor een betere oplossing te gaan zorgen. Dieren herplaatsen in andere gebieden, geboortebeperking, uitbreiding van het gebied, een natuurlijke vijand in het gebied brengen en zo zouden we tot een meer structurele oplossing komen. De ideeën zijn er genoeg maar wanneer wordt er dan eindelijk eens actie ondernomen?

Beste regering, dierenbescherming, Staatbosbeheer en alle andere hoge piefen die hierover gaan: doen jullie de ogen ook eens open. Ik draag dagelijks de verantwoordelijkheid om mijn vier paarden te voorzien van voedsel en water want dat zou ik ze nooit kunnen ontzeggen. Ik neem mijn verantwoordelijkheid en kunnen jullie dan eindelijk ook jullie verantwoordelijkheid nemen? Aanstaande zondag wordt er gedemonstreerd bij de Oostvaardersplassen, ik ga erheen en ik vraag iedereen die ook maar een beetje gevoel in zijn of haar lijf heeft dit ook te doen. Dit gaan we toch zelf ook niet meer toelaten?

Oh en als laatste moet ik nog even kwijt: veel nieuwswebsites kunnen wel steeds foto’s kiezen van Konikpaarden in blakende gezondheid en prachtige herten maar misschien is het beter om de realiteit in beeld te brengen? De kiepwagens vol kadavers en de uitgemergelde merries die tevergeefs proberen melk te produceren voor hun veulens. Schijnheilig gedoe. Mijn frustratie en verdriet staat weer op papier en nu is het écht tijd om iets te veranderen.